Barbara Aloisia Koblischek
Barbara Aloisia Koblischek is geboren op 6-12-1914 te Wenen als dochter van Josef Alois Koblischek en Barbara Marinelli. Barbara was door de Eerste Wereldoorlog verzwakt. Daarom kwam zij op 6 jarige leeftijd naar Nederland om aan te sterken. Dat is waarschijnlijk rond de tijd dat haar moeder overleed. Op 15 jarige leeftijd is zij hier permanent komen wonen in een pleeggezin.

Haar schoolperiode
Op school heeft een leraar haar eens met de lineaal geslagen. Ze moest naar voren komen en haar hand in die van de leraar leggen. Op het moment dat hij sloeg trok ze echter haar hand terug, waardoor de leraar z'n eigen hand sloeg. Dat bleef uiteraard niet ongestraft. Ze durfde thuis haar hand niet te laten zien. Bang dat ze ook nog eens van haar pleegmoeder op haar kop zou krijgen. Het tegendeel bleek waar. Ze is boos naar de leraar gestapt en heeft hem verteld dat als er geslagen moest worden, dat zij dat veel beter kon. Helaas was dat maar al te waar.

Haar moeder Barbara Marinelli
Haar moeder is naar zeggen een Italiaanse. Ze is echter geboren in Olbendorf in Burgenland. Tot 1921 was dat in Hongaarse handen, wat haar dus Hongaarse maakt. Van haar ouders is niets terug gevonden, met uitzondering van hun namen. Het is dus niet bekend of er Italiaans bloed door haar aderen stroomde, hoewel de naam daar alle schijn van heeft.

Er doen verschillende verhalen over haar doodsoorzaak de ronde. Het ene verhaal gaat over hongersnood. Ze had het laatste eten aan haar kinderen gegeven, waardoor ze zelf te weinig had. Een ander verhaal gaat over liefdesverdriet. Haar man Josef Koblischek had een schotwond opgelopen in de Eerste Wereldoorlog. In het militaire hospitaal waar hij werd verzorgd kwam hij de verpleegster Alice Schneeweiß tegen. Zij werden daar verliefd op elkaar. Het laatste verhaal gaat over een aandoening aan één van haar ingewanden.

Haar vader Josef Alois Koblischek
Haar vader werkte als deurwaarder. Hij werkte eerst in Wenen. Later vertrok hij naar Steiermark waar hij door de bergen naar de verschillende schuldenaars ging. Hij had een vergunning om met een pistool rond te lopen. Zijn dochter Barbara is wel eens met hem meegeweest op zulke tochten.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog heeft hij een schotwond opgelopen. De kogel kon echter niet verwijderd worden met de technieken die men toen kende. Uiteindelijk is die kogel hem fataal geworden. De kogel ging namelijk zwerven en heeft uiteindelijk vitale onderdelen geraakt. Toen hij op sterven lag is Barbara naar Oostenrijk vertrokken, wat toen bezet was door de Duitsers. Ze is toen met haar zoon Frederik en dochter Sonja door de linies geloodst.

Haar kinderen
Al haar 4 kinderen komen uit haar eerste huwelijk. Eigenlijk wilde haar echtgenoot geen kinderen, maar na enig aanhouden heeft hij ingestemd met 1 kind. Dat werd hun oudste zoon Frederik. Daarna kwam Hans. Hans had een ziekte, die met medicijnen goed te bestrijden was. In de Tweede Wereldoorlog was er echter een gebrek aan medicijnen en dat is Hans fataal geworden. Hij overleed op 2,5 jarige leeftijd. Bij zijn overlijden was Barbara zwanger van Sonja. Ze had voor Sonja al een bedje besteld en door de vervroegde levering van het bedje kruiste deze onbedoeld op de trap met het kistje van Hans. Ze had echter afgesproken dat het bedje 2 dagen later zou komen. Ze was boos op de leverancier van he tbedje wegens deze ongelukkige ontmoeting. Toen het vierde kind in aankomst was wilde haar echtgenoot dat ze het kind weg liet halen. Barbara heeft daar uiteindelijk mee ingestemd. Barbara verloor bij die abortus zoveel bloed, dat ze moest aansterken. Dat lukte prima. Zo goed zelfs dat ze bleef aankomen. Toen bleek dat de abortus niet gelukt was. Haar echtgenoot wilde dat ze nogmaals een abortus zou proberen, maar daar stemde ze niet meer mee in, daar het kind al levensvatbaar was.

Frederik
Als tiener heeft Frederik een hoer gevraagd wat ze kostte. Vervolgens zei hij dat hij voor half geld wou, omdat hij nog minderjarig was. De hoer heeft vervolgens haar pooier geroepen, waarna Frederik zich uit de voeten moest maken.

In diezelfde periode heeft hij z'n ouders tijdens het avondeten eens boos gemaakt. Hij nam het woord:
Ssst stil,
Ruzie in mijn bil.
3 aan het vechten.
2 tegen 1,
Da's gemeen,
Til op dat been,
Daar gaat er 1.
En hij liet vervolgens een wind.

Op 18 jarige leeftijd stelde haar zoon Frederik zijn toekomstige vrouw aan haar voor. Ze was echter niet gecharmeerd van zijn keuze en vroeg hem of hij niets beters kon krijgen. Zijn reactie was natuurlijk averechts en hij vertelde zijn moeder dat hij met haar ging trouwen. Vrij kort na het trouwen is een periode van 14 jaar aangebroken waarin moeder en zoon elkaar niet hebben gesproken of gezien. Na die periode stond hij plots op de stoep bij Sonja, toen zij jarig was. Barbara was daar toen ook. Vanaf dat moment is er weer enig contact geweest tussen hen. TODO: Op bezoek bij Freek. Zouden blijven eten (of toch niet?). Worstjes...

Sonja
Haar oudste dochter Sonja is naar de MULO gegaan. Eigenlijk was er geen plek voor haar. Maar nadat de schoolleiding haar cijferlijst had gezien is er toch plek voor haar gemaakt. In de tweede klas bleef ze echter zitten, door problemen tussen haar ouders. Ondanks dat ze goed was in wiskunde heeft ze dat vak toch niet gekozen. Meisjes kozen gewoonweg geen wiskunde in die tijd. Op 21-jarige leeftijd trouwde zij met een beduidend oudere man, Ernst van Straten.

Elsje
Elsje is geboren op 27-11-1946 te Den Haag. TODO: Elsje ziek op 4 jarige leeftijd... Sanatorium... TODO: Man aan de deur vraagt naar haar vader. Zij vraagt welke... Haar jongste dochter Elsje is vlak na haar zus op 18-jarige leeftijd getrouwd. In januari 1965. De meeste vriendjes die ze mee naar huis nam toonde snel daarna belangstelling voor haar zus Sonja, die daar weinig behoefte aan had. De man die uiteindelijk haar echtgenoot werd is vermoedelijk van tevoren "bewerkt" om er zodoende voor te zorgen dat hij niet over zou willen stappen naar haar zus. In die periode heeft ze 2 maanden voor Vroom en Dreesman gewerkt als cassiè gewerkt. Vlak voor haar trouwen voelde ze dat ze ziek zou worden. Ze heeft jaren lang verschillende therapeuten afgelopen. Zo ging ze onder andere naar een helderziende in België. Haar zus Sonja is een keer met haar mee geweest. Sonja wou echter bewezen zien dat ze daadwerkelijk helderziend is. Sonja zei zelf dus niets en liet haar praten. Na veel gestuntel en veel fouten heeft Elsje iets verteld en daar wist de helderziende een mooi verhaal van te maken. Sonja en Elsje zijn nog een tweede keer geweest, maar ze deed toen niet open. Sonja had het gevoel dat ze er wel was, maar niet open wilde doen. Elsje ging toen door naar de volgende therapeut. Zodra iemand haar voor genezen verklaarde zocht ze de volgende therapeut. Uiteindelijk kwam ze bij een therapeut, die haar adviseerde om de zaken die haar dwars zaten van zich af te schrijven. Dat heeft ze gedaan met als gevolg dat ze vrijwel iedereen kwijt raakte.

Barbara deed haar dochter Elsje een auto kado. Een Opel Kadett. Hiermee wou Barbara door haar schoonzoon naar Oostenrijk gereden worden. Zo ver is het helaas voor Barbara nooit gekomen. Ze heeft wel eens meegereden, maar slechts binnen Nederland. De keer dat Elsje naar Oostenrijk reed ging haar moeder niet mee. Barbara heeft nog drie jaar lang het onderhoud en de verzekering betaald. Maar na die derde keer gaf ze duidelijk aan Elsje te kennen dat ze het geld binnen had weten te halen. Dat leidde tot een woedeuitbarsting van Elsje. Een paar maanden daarna kreeg Barbara een brief van Elsje. Barbara wist donders goed wat er in stond en wou de brief niet lezen. Sonja en haar kinderen hebben de brief gelezen. Sonja heeft middels een brief haar zus de kans gegeven om alle lelijke dingen uit haar brief te rectificeren. Drie maanden later kreeg Sonja een lange brief van vier kantjes, met beschuldigingen en verwijten. Hierin werd Sonja onder andere verweten dat ze paraderend in haar ondergoed haar vriendjes probeerde af te pakken. Dat was het einde van de familieband met Elsje. Barbara heeft Elsje vervolgens onterfd. Dit was mogelijk, omdat zij haar kindsdeel al gekregen heeft, namelijk die auto. Het vermoeden bestaat, dat Elsje getracht heeft dit aan te vechten, maar daar zijn geen bewijzen voor.

Haar mannen
Barbara is eerst getrouwd met Frederik Dietz. Ze hebben elkaar leren kennen op de atletiekvereniging. Hij werkte voor de PTT, waar hij telefooncentrales repareerde. Hij vond dat Barbara haar eigen geld moest verdienen. Ze is toen de verzorging in gegaan. Ze heeft daarvoor nog enkele opleidingen gevolgd. Dit had wel tot gevolg dat haar dochter Sonja tussen de middag in haar eentje naar huis kwam om te eten. Ze was toen zes jaar en had een loper meegekregen om het huis in te komen. Daar lag elke dag wat geld klaar, zodat ze een half broodje en een ons jonge vette kaas kon kopen. Eerst werd er nog iets teveel geld neergelegd, maar toen bleek dat ze soms wat extra's kocht werd er gepast geld neergelegd. Vervolgens kon ze er op wachten dat de prijzen gingen stijgen.

Frederik duldde geen grote mond van z'n kinderen. Daar Sonja haar mond wist te roeren en het nogal eens voor haar zus op nam, kreeg ze er nog wel eens van langs. Daar Frederik zichzelf niet wilde pijnigen, gebruikte hij daarvoor de bezemsteel. Op haar 17de was ze het echter zat. Toen ze wederom in een hoek werd gedreven, zei ze met knikkende knieën: als je me nog eens slaat, dan sla ik terug. Frederik verbleekte en liep achterwaart Sonja's kamer uit. Daarna is het nooit meer gebeurd. Barbara kreeg pas veel later te horen dat dit gebeurde. Jaren na het overlijden van Frederik liep Sonja bij een orthomanipuliste i.v.m. een slechte rug. Die ontstaan zou zijn door een val. De orthomanipuliste zei echter op een gegeven moment, dat deze aandoening niet van een val kon komen. Er was meer geweld aan te pas gekomen. Dat had Sonja nog graag haar vader voorgehouden.

’s Avonds wilde Frederik bij de koffie een koekje. Uiteraard moest hij keuze hebben. Barbara zorgde hiervoor. De koekjes werden bewaard in een afgesloten kast, daar anders de kinderen ervan zouden snoepen. Ze vergaten echter, dat boven de afgesloten kast een lade zat. Als die lade eruit was kon je zo in het afgesloten gedeelte komen. Sonja haalde daar voor haar zus wel eens koekjes uit, waardoor Barbara 's avonds in verlegenheid werd gebracht door het gebrek aan keuze.

Frederik was niet geheel trouw aan de huwelijkse belofte. Zo is hij door de mand gevallen toen hij met glamidia thuis kwam en Barbara daarmee aanstak. De behandeld arts had er echter weinig goede woorden voor over en liet duidelijk zijn afkeuring van het vreemd gaan blijken.

Frederik vertelde meerdere malen dat Swantina Marie Vriend goed in het geld zat. Na de scheiding met zijn vrouw is hij met haar getrouwd. Bij een scheiding moest toentertijd nog een schuldige aangewezen worden. In dit geval werd Barbara dat en kreeg Frederik de kinderen onder zijn hoede. In die periode heeft hij eens getracht om appelmoes te maken door appels te raspen, maar snapte niet waarom de appelmoes bruin werd. Sonja kon hem daar echter niet bij helpen daar de kinderen bij Barbara uit de keuken geweerd werden. Toen Frederik en Swantina wat met elkaar kregen wilde hij van de kinderen af. Barbara wilde ze best over nemen, maar daarvoor dwong zij hem bij de rechtbank erkennen dat hij de schuldige was van de scheiding.

Door de scheiding tussen Barbara en Frederik, moest Barbara opnieuw een eigen bestaan opbouwen. Nadat ze haar kinderen terug had kreeg ze een relatie met Johan Goosen van Gelder. Hij werd echter Joop genoemd. Ook hij was niet helemaal de juiste keuze. Hij had nogal eens last van driftbuien, waarbij hij Barbara sloeg. Als hij begon te knarsentanden wist ze al dat het weer zover was. Ook bij de kinderen lag hij niet al te best. Zo ontstond er eens een woordenwisseling tussen Joop en Sonja. Sonja was net haar boterham aan het smeren toen zij genoeg kreeg van de discussie en de boterham naar hem gooide. De boterham bleef plakken op de bril van Joop waarna hij woedend werd en Sonja oppakte om haar het huis uit te zetten. Sonja moedigde hem slechts aan en zei hem dat ze bij de buren dan de politie zou bellen. Daar hij ontzag had voor gezag, kalmeerde hij.

Met veel moeite heeft Barbara hem uiteindelijk de deur uit gekregen. De kinderbescherming vond echter dat de kinderen recht hadden op een vaderfiguur en zorgde ervoor dat Joop weer onderdeel werd van het gezin. Daarna is Barbara met de kinderen het huis ontvlucht en heeft ze via gerechtelijke procedures haar huis terug gekregen.

Na haar tweede huwelijk hoefde ze geen huwelijk meer. Wel heeft ze nog samengewoond met Erik. Erik werkte in de kombuis op de grote vaart. Erik was trots op zijn steenkolen Engels (have you the key?). Hij was een enorme koukleum. Met 20 graden Celsius kon hij nog rustig met zijn dikke trui aan voor de warme kachel liggen slapen.

Ook deze relatie kwam op een gegeven moment in moeilijk vaarwater. Erik is uiteindelijk vertrokken naar een aanleunwoning, maar de relatie bleef echter, maar nu als LAT-relatie.

Haar huisdieren
Barbara heeft een groot deel van haar leven een hond in huis gehad. De meest markante was Hannibal. Een pekinees met een stamboom. Een hond met een geheel eigen karakter. Hij hield zoveel van gezelschap, dat gasten niet mochten vertrekken. De beste oplossing daarvoor was het weggooien van één van zijn balletjes, waarna het bezoek zich uit de voeten kon maken. Als een bal langzaam uit zijn bek werd getrokken kwamen zijn ogen er net zo hard uit. Op de camping had Barbara een stacaravan naast een weiland met koeien. Hannibal joeg graag de koeien op. De koeien voelden zich in het nauw gedreven en door de smalle gang in het weiland konden de koeien geen kant op. Eén van de koeien raakte tijdens de vlucht met zijn poot het hoofd van Hannibal, waarna hij overleed. Zelfs de zeebonk Erik kon zijn tranen niet bedwingen en kwam met rode ogen Sonja het nieuws vertellen. Sonja stond met haar gezin iets verderop op de camping. Eveneens in een stacaravan. De camping heette "e;de Heerkuil"e; en stond vlakbij Sint Geertruid in Zuid Limburg.

Yorkshire terrier

Als laatste had ze een witte Kees hond met de naam Tommie. Ze had hem als pup gekocht en was toen zeer aandoenlijk. Maar naarmate hij ouder werd ging hij de baas in huis spelen en wilde hij Barbara niet delen.

Haar laatste jaren
De slechte verdeling van kalk in haar lichaam zorgde voor een zwakke rug. Lopen met een stuk wou ze niet. Dat leidde ertoe dat ze geregeld viel. Na een val in de keuken werd ze opgenomen in een verzorgingstehuis. Dat zou tijdelijk zijn, maar het werd een permanent verblijf. In die periode zat ze in een rolstoel.